Bloedluis-resistentie in appel
De meeste appelrassen in Nederland geven een goede kwaliteit fruit, maar zijn wel gevoelig voor ziekten en plagen. Bij het selecteren van nieuwe appelrassen duurt het meerdere jaren voordat de mate van tolerantie duidelijk is. Dat komt doordat nieuwe appelselecties in toetspercelen worden uitgeplant waarin de ziektedruk variabel is tussen jaren. Hierdoor blijken nieuwe rassen in de praktijk soms toch vatbaar te zijn voor bepaalde ziekten en plagen dan in het selectiewerk duidelijk werd. Om het niveau van resistentie en/of tolerantie beter te kunnen vaststellen vóórdat nieuwe rassen op grote schaal worden aangeplant, zijn betere toetsmethoden noodzakelijk. In dit project worden toetsmethoden ontwikkeld, die het mogelijk maken om beter en sneller inzicht te krijgen in het niveau van resistentie en/of tolerantie in appelselecties tegen appelbloedluis.
Aanpak
De appelbloedluis (Eriosoma lanigerum) is een insect dat zuigt op houtige delen van de boom. In de winter overleven de luizen op de wortels. De luizen beschermen zich met een soort witte wol en zijn moeilijk te bestrijden. Voor de ontwikkeling van een goede toetsmethode is het belangrijk om over een goede luizenkweek te beschikken. Inoculatieproeven worden uitgevoerd met luizen van dezelfde leeftijd. Vanwege de overleving op wortels, wordt de mate van gevoeligheid van onderstammen onderzocht.
Resultaten
Voor bloedluis is een toets ontwikkeld waarbij gebruik gemaakt werd van luizen van dezelfde leeftijd. Met deze toets zijn er verschillen gevonden tussen appelrassen.
Vooruitblik
In de komende jaren zal de toetsmethode herhaald en gevalideerd worden met een grotere groep rassen en onderstammen.
Appel-team
Wageningen University & Research (Peter-Frans de Jong, Karin Winkler, Herman Helsen, Ron Anbergen, Marcel Wenneker, Alex van Silfhout, Henk Schouten & Eric van der Weg), Consortium Cultuur- en Gebruikswaardenonderzoek.